ภิกษุทั้งหลาย ! ถ้าบุคคลย่อมคิดถึงสิ่งใดอยู่ (เจเตติ) ย่อมดำริถึงสิ่งใดอยู่ (ปกปฺเปติ) และ ย่อมมีจิตฝังลงไปในสิ่งใดอยู่ (อนุเสติ)  สิ่งนั้นย่อมเป็นอารมณ์เพื่อการตั้งอยู่แห่งวิญญาณ.

เมื่ออารมณ์มีอยู่, ความตั้งขึ้นเฉพาะแห่งวิญญาณ  ย่อมมี;

เมื่อวิญญาณนั้น  ตั้งขึ้นเฉพาะ  เจริญงอกงามแล้ว,  ความเกิดขึ้น  แห่งภพใหม่ต่อไป  ย่อมมี;

เมื่อความเกิดขึ้นแห่งภพใหม่ต่อไปย่อมมี, ชาติชรามรณะ โสกะปริเทวะทุกขะโทมนัสอุปายาสทั้งหลาย  จึงเกิดขึ้นครบถ้วนต่อไป : ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ย่อมมีด้วยอาการอย่างนี้

พุทธวจน อินทรียสังวร  หน้า ๓๔

(ไทย) นิทาน. สํ. ๑๖/๖๓/๑๔๕. : คลิกดูพระสูตร

(บาลี) นิทาน. สํ. ๑๖/๗๘/๑๔๕. : คลิกดูพระสูตร

ภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวซึ่งเจตนาว่าเป็นกรรม เพราะว่าบุคคลเจตนาแล้ว 

ย่อมกระทำซึ่งกรรมด้วยกายด้วยวาจา ด้วยใจ ...

ภิกษุทั้งหลาย เหตุเกิด (นิทานสัมภวะ) แห่งกรรมทั้งหลาย เป็นอย่างไรเล่า ?

ภิกษุทั้งหลาย เหตุเกิดแห่งกรรมทั้งหลาย คือ ผัสสะ.

ภิกษุทั้งหลาย ความมีประมาณต่างๆ (เวมัตตตา) แห่งกรรมทั้งหลาย เป็นอย่างไรเล่า ?

ภิกษุทั้งหลาย

กรรมที่ทำให้สัตว์เสวยเวทนาในนรก มีอยู่,

กรรมที่ทำให้สัตว์เสวยเวทนาในกำเนิดเดรัจฉาน มีอยู่,

กรรมที่ทำสัตว์ให้เสวยเวทนาในเปรตวิสัย มีอยู่,

กรรมที่ทำสัตว์เสวยเวทนาในมนุษยโลก มีอยู่,

กรรมที่ทำสัตว์เสวยเวทนาในเทวโลก มีอยู่...

ปฐมธรรม  หน้า ๑๑๔

(ไทย) ฉกฺก. อํ.  ๒๒/๓๖๕/๓๓๔ : คลิกดูพระสูตร

(บาลี) ฉกฺก. อํ.  ๒๒/๔๕๘/๓๓๔ : คลิกดูพระสูตร